Unutulmaya yüz tutmuş yöntemlerin halen yaşadığı Karadeniz kırsalında, koyun ve belli yaşa gelmiş kuzuların yünlerini eski usul makas ile kırkar hayvan sahipleri. Doğa fotoğrafları çeken Süleyman Üzümcü tanık olduğu manzarayı anlatıyor:

“Yaklaşık altmış kişilik bir ekip ile Tokat’tan Perşembe’ye doğru yola çıktık. Doğal güzellikleri ölümsüzleştirmek istiyorduk. Yolculuğumuza çektiğimiz harika manzara fotoğrafları eşlik ediyordu. Dağların arasında bir aileyi gördüm. Aile geleneksel yöntemlerle koyun kırkıyordu ama bilinçli oldukları yanlarındaki ilkyardım ilaçlarından* belliydi. Aile ile koyu bir muhabbet daldık…”

Kırkılan koyunlar sıcak ve güneşten daha az etkilenir. Rahatlayan hayvanın verimi de daha nitelikli olur. Koyunlar, kırkma sayesinde parazitlerinden kurtulur ve daha sağlıklı olur. Kırkılan koyun yünlerinin iyi olanları ayıklanır; temizlendikten ve işlendikten sonra döşek,  yorgan ve yastık  yapımında kullanılır.

O emektar eller vaktiyle, üstü çivili bir tahta ile yünleri top halinde çivilere koyup yünden ip dokurdu. Yıpranan çoraplar, üretilen yün ile sağlamlanırdı. Zamanla bu adet de kaybolan çocukluk anıları kervanına katılmaktadır nice belleklerde.  

Hak ettikleri verimi kadim yöntemlerle alamayan köylü bir kaide tutturmuş gerçi: sabır ve istençle yaşamaya, üretmeye, geleneği olanca yaşatmaya devam…

*Editörün Notu: Koyun kırkımı sırasında cana zarar vermeden hayvanın yünleri kırpılır. Bilinçli hayvancılar, el kazalarını önlemek amacıyla ilk yardım çantası bulundurur.